یه ظریفی میگفت :برداشتی اسم این وبلاگ رو گذاشتی آواز چگور بعد یه چگور نوازی دورس حسابی توش نذاشتی؟
دیدم که حقا راست میگه پس تو این پست یه کار مقامی از مرحوم حاج قربان میذارم که خیلی کارشو دوست دارم
حاج قربان سلیمانی از نوازندگان شهیردو تار یه روستایی ساده از توابع قوچانه.نمیدونم مستندی که اززندگیش ساخته شده رو دیدید یا نه اگه ندیدید از اینجا می تونید دانلود کنید.موسیقی که این آدم می نوازه به قول نامجو واقعا انعکاس زندگیشه یعنی وقتی سیمای این مرد رو میبینی دستهایی که به سیمها زخمه میزنه رو میبینی نمیتونی موسیقیش و در نتیجه زندگیشو رو درک نکنی.زندگی که در عین سادگی سرشار از شور و عشقه.توصیه میکنم اگه مستند رو دانلود کردید به اون قسمت که حاجی توضیح میده چرا یه زنه دیگه نگرفته دقت بکنید ببینید انسانیت این آدم رو.
حالا یه همچی آدمی رو بیای یه چیزی بهش بگی که باعث بشه 15 سال سازو کنار بذاره انتهای بی شعوریه جا داره من تو یه پستی بیام از خدماتی!!! که دین مقدس به موسیقی این مملکت کرده یه چیزایی بگم خودتون هم میتونید برید تو کتاب سرگذشت موسیقی ایرانی خالقی یه نمونه هاش رو ببینید
موسیقی مقامی بر خلاف موسیقی ردیف سنتی سینه به سینه منتقل میشه و خطر انقراضش خیلی زیاده حداقل کاری که میشه واسه حفظ این نوع موزیک کرد ضبط و نشر و ایجاد علاقه تو دیگرانه که حاج قربان البته با کنسرتهایی که داشته چه در خارج و چه داخلی دینشو ادا کرده به این موسیقی.نمونش اینکه 8 بار به فرانسه دعوت شد
دوس دارم یه نقل قول ازش اینجا بیارم:
باید با ساز مهربان و شکیبا بود. تو عاشق سازی، نه ساز عاشق تو. وقتی که ساز و نوایش آدم را گیر بیندازد دیگر نمی توانی از چنگش خلاص شوی. در این حال است که از خود بیخود می شوم، حساب زمان از دستم در می رود و تمام بدنم خیس عرق می شود. ساز گویی بال در می آورد، خودش را به این طرف و آن طرف می کشد. سیم هایش جان می گیرند و با هر پنجه من به فریاد و لرزه در می آیند
دیدم که حقا راست میگه پس تو این پست یه کار مقامی از مرحوم حاج قربان میذارم که خیلی کارشو دوست دارم
حاج قربان سلیمانی از نوازندگان شهیردو تار یه روستایی ساده از توابع قوچانه.نمیدونم مستندی که اززندگیش ساخته شده رو دیدید یا نه اگه ندیدید از اینجا می تونید دانلود کنید.موسیقی که این آدم می نوازه به قول نامجو واقعا انعکاس زندگیشه یعنی وقتی سیمای این مرد رو میبینی دستهایی که به سیمها زخمه میزنه رو میبینی نمیتونی موسیقیش و در نتیجه زندگیشو رو درک نکنی.زندگی که در عین سادگی سرشار از شور و عشقه.توصیه میکنم اگه مستند رو دانلود کردید به اون قسمت که حاجی توضیح میده چرا یه زنه دیگه نگرفته دقت بکنید ببینید انسانیت این آدم رو.
حالا یه همچی آدمی رو بیای یه چیزی بهش بگی که باعث بشه 15 سال سازو کنار بذاره انتهای بی شعوریه جا داره من تو یه پستی بیام از خدماتی!!! که دین مقدس به موسیقی این مملکت کرده یه چیزایی بگم خودتون هم میتونید برید تو کتاب سرگذشت موسیقی ایرانی خالقی یه نمونه هاش رو ببینید
موسیقی مقامی بر خلاف موسیقی ردیف سنتی سینه به سینه منتقل میشه و خطر انقراضش خیلی زیاده حداقل کاری که میشه واسه حفظ این نوع موزیک کرد ضبط و نشر و ایجاد علاقه تو دیگرانه که حاج قربان البته با کنسرتهایی که داشته چه در خارج و چه داخلی دینشو ادا کرده به این موسیقی.نمونش اینکه 8 بار به فرانسه دعوت شد
دوس دارم یه نقل قول ازش اینجا بیارم:
باید با ساز مهربان و شکیبا بود. تو عاشق سازی، نه ساز عاشق تو. وقتی که ساز و نوایش آدم را گیر بیندازد دیگر نمی توانی از چنگش خلاص شوی. در این حال است که از خود بیخود می شوم، حساب زمان از دستم در می رود و تمام بدنم خیس عرق می شود. ساز گویی بال در می آورد، خودش را به این طرف و آن طرف می کشد. سیم هایش جان می گیرند و با هر پنجه من به فریاد و لرزه در می آیند
این قطعه که اینجا گذاشتم از آلبوم شب سکوت کویر شجریان انتخاب کردم امیدوارم لذت ببرید
دوتار حاج قربان لینک جایگزین
لینک جهت اطلاعات بیشتر
|